پیدایش ۲۱
۲۱
۱ خوداوند هوطو کی بوگفته‌بو، سارایَ رحمت بوکوده و هرچی سارایَ وعده بدَه‌بو بجا بأورده. ۲ سارا، هو وختی کی خودا ایبراهیمَ وعده بدَه‌بو حاملَه بوسته و ایبراهیمٚ پیری موقع ایتأ پسر اونٚ‌ره به دونیا بأورده. ۳ ایبراهیم خو پسرَ کی سارا به دونیا بأورده‌بو، «ایسحاق»#۲۱:۳ ایسحاق یَنی «اون خنده کونه». نام بنَه ۴ و ایبراهیم هوطو کی خودا فرمان بدَه‌بو، خو پسرَ وختی هشت روزه بوبوسته، ختنه بوکوده. ۵ ایبراهیم صد سال دأشتی کی اونٚ پسر ایسحاق به دونیا بَمو.
۶ سارا بوگفته: «خودا مِره خنده و شادی بأورده، هر کی بیشنَوه می اَمرأ خنده و شادی کونه.» ۷ بَزین بوگفته: «کی تأنستی ایبراهیمَ بگه: ‹سارا ایتأ پسرَ شیر دهه؟› ولی من اونٚ‌ره کی پیرَ بوسته‌بو، ایتأ پسر به دونیا بأوردم.»
هاجر و ایسماعیلٚ بیرونَ کودن
۸ او زأی پیلَه بوسته و شیر خوردنَ ترکَ کوده. روزی کی ایسحاق شیر خوردنَ ترکَ کوده، ایبراهیم ایتأ پیله جشن بر پا بوکوده. ۹ ولی سارا بیده پسری کی هاجرٚ مصری ایبراهیمٚ‌ره به دونیا بأورده‌بو، ایسحاقَ خنده اَمرأ مسخره کونه. ۱۰ پس ایبراهیمَ بوگفته: «اَ کنیزَ اونٚ پسرٚ اَمرأ بیرونَ کون کی می پسر ایسحاقٚ اَمرأ تی وارث نبه!»
۱۱ ایبراهیم اَ گبأنٚ جَا خیلی ناراحتَ بوسته، چونکی اون ایبراهیمٚ پسر بو. ۱۲ ولی خودا ایبراهیمَ بوگفته: «تی پسر و کنیزٚ وسی پریشان نَوأ بوستن. هرچی سارا ترَ بوگفته گوش بوکون، چونکی ایسحاق وأ وارثٚ تی نسل ببه. ۱۳ و جٚه او کنیزٚ پسرم میلتی به وجود اَورم، چونکی اونم تی پسره.»
۱۴ صبحٚ زود، ایبراهیم ایپچه خوراکی و ایتأ مشکٚ آب هاجرَ فدَه. اوشأنَ هاجرٚ بوکولَ دَه و هاجرَ اونٚ پسرٚ اَمرأ اوسه کوده. هاجر بوشو و بیابانٚ بئرشبع میأن سرگردأن گردستی. ۱۵ وختی مشکٚ آب تومامَ بوسته، هاجر خو پسرٚ گومارٚ جیر بنَه ۱۶ و بوشو صد متر#۲۱:۱۶ عبری: به مسافتٚ تیری کی کمانٚ جَا پرتاب ببه. جُلُوتر و هویه بینیشته چونکی خو دیلٚ میأن بوگفته: «نخوأیم می پسرٚ مردن بیدینم.» هوطو کی نیشته‌بو گریه زاری کودی.
۱۷ ولی خودا او پسرٚ گریه زاری‌یَ بیشنَوسته و خودا فرشته جٚه آسمان هاجرَ دوخوأده و بوگفته: «هاجر، چیسه؟ نَوأ ترسئن! خودا جٚه اویه کی او زأی ایسَه، اونٚ گریه زاری کودنَ بیشنَوسته. ۱۸ ویریز بوشو تی پسرٚ ورجه، چونکی اونٚ جَا ایتأ پیله میلت به وجود اَورم.»
۱۹ پس خودا هاجرٚ چومأنَ وأکوده و اون، ایتأ چشمه‌یٚ آب بیده، بوشو مشکٚ دورون آب دوکوده بأورده خو پسرَ فدَه کی بوخوره. ۲۰ خودا او پسرٚ اَمرأ بو. اون پیلَه بوسته، بیابانٚ میأن زندگی کودی و ایتأ ماهرٚ تیرانداز بوبوسته. ۲۱ اون بیابانٚ فارانٚ میأن زندگی کودی کی اونٚ مار ایتأ دوخترٚ مصری‌یَ اونٚ‌ره خوأستگاری بوکوده.
بئرشبع پیمان
۲۲ او وخت ابی‌ملک و فیکول، کی اونٚ سپاهٚ فرمانده بو، ایبراهیمَ بوگفتیدی: «هر کاری کی تو کونی، خودا تی اَمرأ‌یه. ۲۳ هسه اَیه خودایَ مِره قسم بوخور کی مرَ و می زأکأنَ و می نوه‌یأنَ خیانت نوکونی؛ بلکی هوطو کی من ترَ محبت بوکودم، تو هم می اَمرأ و هم اَ سرزیمینی کی اونٚ دورون غریب ایسی، هوطو رفتار بوکون.»
۲۴ ایبراهیم بوگفته: «قسم خورم.» ۲۵ او وخت ایبراهیم درباره‌یٚ چاهٚ آبی‌یَ کی ابی‌ملکٚ خادمأن اونَ جَا فیگیفته‌بید، ابی‌ملکَ سرزنش بوکوده.
۲۶ ابی‌ملکم بوگفته: «من نأنم کی اَ کارَ بوکوده. تو مرَ هیچی نوگفتی و تا ایمروزم اَنَ نیشنَوسته‌بوم.»
۲۷ ایبراهیم چندتأ گوسفند و گاب اوسَده و ابی‌ملکَ فدَه و اوشأن دوتأ همدیگرٚ اَمرأ پیمان دَوستیدی. ۲۸ ایبراهیم هفت‌تأ برّه‌یٚ ماده‌یَ گله جَا سیوا بوکوده ۲۹ و ابی‌ملک ایبراهیمَ بوگفته: «اَ هفت‌تأ برّه‌یٚ ماده‌یَ کی سیوا بوکودی، چی ایسه؟»
۳۰ اونم جواب بدَه: «اَ هفت‌تأ برّه‌یٚ ماده‌یَ می جَا قوبیل بوکون، تا شهادتی ببه اَنٚ‌ره کی من اَ چایَ بکندم.» ۳۱ پس او مکانٚ ایسمَ «بئرشبع» بنَه، چونکی اویه او دوتأ مردای همدیگرٚ ره قسم بوخوردیدی.
۳۲ بَزین کی بئرشبع ورجه پیمان دَوستیدی، ابی‌ملک خو سپاهٚ فرمانده، «فیکولٚ» اَمرأ، وأگردستیدی فلسطینیأنٚ سرزیمین. ۳۳ ایبراهیم بئرشبع ورجه گز درختی بکاشته و اویه خوداوندٚ ایسمَ، «خودایٚ سرمدی‌یَ» دوخوأده ۳۴ و ایبراهیم مدت زماتٚ زیادی فلسطینیأنٚ سرزیمینٚ دورون ساکن بوبوسته.
Currently Selected:
پیدایش ۲۱: گیلکی (رشتی)
Označeno
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2010-2019 Gilak Media